Cayo Salustio Crispo
C. CRISPI SALLUSTII QUAE EXSTANT EX OPTIMIS CODD. ACCURATIS…
Descripción

Cayo Salustio Crispo C. CRISPI SALLUSTII QUAE EXSTANT EX OPTIMIS CODD. ACCURATISSIME CASTIGATA. ACCEDUNT JULIUS EXSUPERANTIUS, PORCIUS LATRO ET FRAGMENTA HISTORICORUM VETERUM IN QUIBUS QUID PRAAESTITUM NUNC PRIMUM SIT & QUAE ADJUNCTA BIS FUERINT, INDICAT EPISTOLA AD LECTOREM. PATAVII, JOSEPHUS COMINUS, 1722 En 8° páginas [12], XLIIII, 450, [2 catálogo]. Encuadernación coetánea en plena piel de cerdo con láminas historiadas. Excelente ejemplar de la famosa imprenta paduana Volpi-Cominiana.

132 

Cayo Salustio Crispo C. CRISPI SALLUSTII QUAE EXSTANT EX OPTIMIS CODD. ACCURATISSIME CASTIGATA. ACCEDUNT JULIUS EXSUPERANTIUS, PORCIUS LATRO ET FRAGMENTA HISTORICORUM VETERUM IN QUIBUS QUID PRAAESTITUM NUNC PRIMUM SIT & QUAE ADJUNCTA BIS FUERINT, INDICAT EPISTOLA AD LECTOREM. PATAVII, JOSEPHUS COMINUS, 1722 En 8° páginas [12], XLIIII, 450, [2 catálogo]. Encuadernación coetánea en plena piel de cerdo con láminas historiadas. Excelente ejemplar de la famosa imprenta paduana Volpi-Cominiana.

Las pujas estan cerradas para este lote. Ver los resultados

Podría interesarle

SANNAZARO, Jacopo. Jacobi, sive Actii Synceri Sannazarii, ... Poemata ex antiquis editionibus accuratissime descripta. Accessit ejusdem vita, Jo. Antonio Vulpio auctore; item Gabrielis Altilii et Honorati Fascitelli carmina quae exstant. Editio altera, priore locupletior. Patavii: excudebat Josephus Cominus, 1731 4to; 260x190 mm. Encuadernación contemporánea en rústica. Pp. (10, incl. Antip.), LII, 303; [1, con colofón y marca xil.]; Iniz. orn., Testatine y Finalini xil.; Retrato en óvalo del autor en la antiporta, empresa tipográfica en el título, medalla con retrato en la cabecera de la "Vida" escrita por J. A. Volpi, todo ello grabado en cobre. Perfecto estado, amplios márgenes, ejemplar sin abrir. Rara Cominiana ilustrada. Edición muy estimada, que incluye el "De partu Virginis", la segunda de las principales obras latinas de Sannazaro, las 5 Églogas Piscatorias, los "Salices", los tres libros de Elegías que recogen los poemas juveniles, los tres libros de Epigramas, composiciones polémicas contra Poliziano, los Borgia y Leone X, y algunos Carmi de poetas ilustres relativos a Sannazaro.Jacopo Sannazaro (Nápoles, 1457 - 1530) fue alumno de Giuniano Maio y Luca Grasso en Nápoles en la segunda mitad de la década de 1470. Ingresó en la Accademia Pontaniana, reunida en torno al humanista Giovanni Pontano, adoptando el seudónimo clasicista de Actius Syncerus. Pronto se hizo famoso como poeta y fue recibido en la corte, recibiendo de Federico de Aragón Villa Mergellina, cerca de Nápoles, como residencia de campo. Cuando su mecenas Federico se vio obligado a refugiarse en Francia en 1501, le acompañó Sannazaro, que no regresó a Italia antes de la muerte del rey (1504). Volpi, p. 499: "esta edición también es rara". 4to; 260x190 mm. Encuadernación contemporánea cosida. Pp. (10, incluido el frontispicio), LII, 303; [1, con colofón y dispositivo xilográfico del impresor]; Letras iniciales adornadas, cabeceras y finales xilográficos; Retrato ovalado del autor en el frontispicio, dispositivo del impresor en la portada, medalla con retrato en la cabecera de la "Vida" escrita por J. A. Volpi, todo ello grabado en cobre. Perfecto estado, amplios márgenes, ejemplar sin cortar. Rara Cominiana ilustrada. Estimada edición, que incluye el "De partu Virginis", la segunda de las principales obras latinas de Sannazzaro, las 5 Églogas Piscatorias, los "Salices", los tres libros de Elegías que recogen los poemas juveniles, los tres libros de Epigramas, composiciones polémicas contra Poliziano, los Borgia y Leone X, y algunos Carmi de poetas ilustres relativos a Sannazzaro.Jacopo Sannazaro (Nápoles, 1457 - 1530) fue alumno de Giuniano Maio y Luca Grasso en Nápoles en la segunda mitad de la década de 1470. Ingresó en la Accademia Pontaniana, reunida en torno al humanista Giovanni Pontano, adoptando el seudónimo clasicista de Actius Syncerus. Pronto se hizo famoso como poeta y fue recibido en la corte, recibiendo de Federico de Aragón Villa Mergellina, cerca de Nápoles, como residencia de campo. Cuando su mecenas Federico se vio obligado a refugiarse en Francia en 1501, le acompañó Sannazaro, que no regresó a Italia antes de la muerte del rey (1504). Volpi p. 499: "esta edición también es rara".