THANG TRẦN PHỀNH (1895-1973)

El jefe de la aldea a caballo pidiendo indicaciones, hacia 1934. Tinta y colores sobre seda, firmado Trần Bình y descrito abajo a la derecha 75 x 51,5 cm - 29 1/2 x 51 1/2 pulg. PROCEDENCIA Colección de una familia que vivió en Indochina desde principios de la década de 1890 hasta principios de la década de 1960 y que estaba presente en la zona de Hanoi en el momento en que se realizó esta obra. Thang Trần Phềnh (1895 - 1973), también conocido como Trần Văn Bình (y a veces apodado Đạt Siêu) fue un artista vietnamita. De padre de origen chino y madre vietnamita, recibió una educación tradicional, respetuosa con los principios del confucianismo, y aprendió francés desde muy joven. Con un talento natural para el dibujo, animado por sus padres, aprendió de forma autodidacta y en 1923 ganó el primer premio en la exposición de bellas artes de la Asociación Vietnamita de Ilustración de Tiến Đức. En 1925, suspendió por los pelos el primer examen competitivo de ingreso en la Escuela de Bellas Artes de Indochina. Aunque quedó segundo en la lista de espera, se le permitió asistir a ciertos cursos como oyente. Al año siguiente, a la edad de 31 años, ingresó en la segunda promoción. A instancias de Victor Tardieu, director de la escuela, expone con algunos de sus compañeros en 1929 en el Salón del Arte Colonial, organizado por el Salón de Artistas Franceses en el Grand Palais de París. En 1931, participa en la Exposición Colonial de París con una obra titulada La partie de cartes. Al año siguiente, sus obras aparecen en tres exposiciones sucesivas organizadas por la Agindo (Agencia Económica de Indochina) en París. Fue también en 1932 cuando se graduó en su escuela de Hanoi, al mismo tiempo que los artistas Vũ Cao Đàm y Tô Ngọc Vân (primer director vietnamita nombrado al frente de la Escuela de Bellas Artes de Indochina, tras Victor Tardieu y luego Évariste Jonchère). Thang Trần Phềnh se dedicó entonces al teatro, fundando la compañía Đồng Ấu y dedicando sus esfuerzos a mejorar los decorados, el vestuario y el atrezzo. Tanto en el teatro como en la pintura, Thang Trần Phềnh se dedica a transmitir la memoria de su país, su historia y su cultura. Su obra, poco común y cuyo tema principal son las escenas rurales tradicionales de Vietnam, se considera un verdadero testimonio del pasado. Fuentes : Fonds Victor Tardieu, INHA, espace Jacques-Doucet, archives 125/5-9. Triển lãm Thang Trần Phềnh: Bắt gặp quá khứ trong hiện tại, Bằng Lăng, Thể thao & Văn hóa, 29 de agosto de 2022. Cố họa sĩ Thang Trần Phềnh: Tài hoa và độc đáo, Nguyệt Hà, Công An Nhân Dân, 1 de septiembre de 2022. A principios de la década de 1890, una familia de comerciantes se instaló en la región indochina de Hanoi. Probablemente fue durante una de las exposiciones organizadas por la École des Beaux-Arts a partir de 1929, o en una de las ferias en las que sus alumnos participaban activamente en aquella época, cuando adquirieron estos dos cuadros de Thang Trần Phềnh enmarcados por Gadin en los años treinta. Conservados por la familia en sus traslados, primero a Vietnam y luego a Francia, pasaron de generación en generación. El jefe de la aldea a caballo preguntando por una dirección y El erudito leyendo delante de los aldeanos son dos pinturas sobre seda realizadas a principios de la década de 1930. Como de costumbre, Thang Trần Phềnh se esforzó por congelar escenas animadas, con el objetivo constante de inmortalizar la rutina diaria de la vida tradicional. Estos dos cuadros atestiguan el carácter deliberado y distintivo de este pintor que, a diferencia de muchos de sus compañeros famosos por sus retratos en pose o sus escenas compuestas, muestra una verdadera originalidad en la elección de sus composiciones, representando a diversos personajes en actitudes tomadas del natural. Estos dos raros ejemplos de la obra de este pintor proceden probablemente de una exposición celebrada hacia 1934 - 1935 en Hanoi. Thang Trần Phềnh (1895-1973), còn được biết đến với tên gọi là Trần Văn Bình (tự là Đạt Siêu), là một nghệ sĩ người Việt Nam. Có cha là người gốc Trung Quốc và mẹ là người Việt Nam, từ nhỏ ông đã được tiếp nhận một nền giáo dục truyền thống, tuân theo các nguyên tắc của Nho giáo và được học tiếng pháp từ rất sớm. Có năng khiếu hội họa và được cha mẹ khuyến khích, ông đã tự học và giành giải nhất trong triển lãm Mỹ thuật của Hiệp hội Ánh sáng Tiến Đức vào năm 1923. Năm 1925, ông trượt kỳ thi tuyển sinh đầu tiên của Trường Cao đẳng Mỹ thu